Ostatnio niektórzy użytkownicy zastanawiają się, że przy użyciu miernika wilgotności na podczerwień lub halogenu do testowania zawartości wilgoci w próbkach stałych występuje pewien błąd w wynikach raportu z testu wilgotności dostarczonego przez użytkownika lub dostawcę i wątpią w dokładność instrumentu, wątpią również w racjonalność metody analizy wilgotności testowej.Po komunikacji z naszym personelem technicznym podstawowa ocena problemu i sedna problemu jest następująca:

1, po różnych modelach szybkiego testera wilgoci na tym samym teście próbki, wyniki mieszczą się w normalnym zakresie błędu, więc zasadniczo wykluczono podejrzenie co do dokładności instrumentu.

2, staranne dochodzenie i inni użytkownicy wyników testu wilgotności błędu, stwierdzili, że inna metoda badania jest stosowana w metodzie objętościowej Karla Fischera lub kulometrycznej wilgotności próbki testowej.Wyniki są często stosunkowo niskie.

3, użytkownik nie może również określić, czy w próbce oprócz wilgoci znajdują się inne lotne rozpuszczalniki.

Podsumowując, podstawową przyczyną błędów w procesie testowania naszych próbek dla użytkownika jest obecność innych lotnych rozpuszczalników oprócz wilgoci w próbce użytkownika, a jednocześnie, w zależności od temperatury badania, inne zmiany będą zdarzać się.

Wiemy, że zasadą testowania wilgotnościomierza na podczerwień lub halogenu jest metoda utraty masy poprzez ogrzewanie do określonej temperatury, lotnej wilgoci próbki, tak aby zgodnie z funkcją obliczeniową wagi elektronicznej obliczyć procent wilgoci próbki , wyniki i dokładność opierają się na dokładności wagi elektronicznej, oczywiście, szybkości metody ogrzewania, jednorodności, ale także muszą mieć wpływ na dokładność próbki wilgoci testowej.Obecnie, ze względu na szybkość nagrzewania grzejnika halogenowego, preferowana jest główna i jednolitość metody ogrzewania na podczerwień, cena nie różni się bardzo, stopniowo promowany jest szybki tester wilgoci halogenowej.

Jeśli w próbce znajdują się inne lotne rozpuszczalniki, jednocześnie podgrzewamy i ulatniamy wodę, a także lotne rozpuszczalniki w niej zawarte, więc część utraty wagi nie odzwierciedla dokładnej zawartości wilgoci, więc tym razem użycie szybkiego testera wilgoci do określenia wilgotności próbki jest niedokładna, im wyższa zawartość lotnych rozpuszczalników, tym większy błąd.

Jeśli napotkasz taką sytuację, sugerujemy użytkownikowi użycie metody wolumetrycznej Karla Fischera lub metody kulometrycznej do zbadania wilgotności próbki, ponieważ odczynnik Karla Fischera wywołuje tylko reakcję chemiczną z wilgocią, unikając w ten sposób wpływu innych rozpuszczalników na zawartość wilgoci w próbce testowej.Wyniki uzyskane tą metodą powinny być dokładne, ale oczywiście w zależności od właściwości próbki stałej można zastosować różne metody.Jeśli próbkę rozpuszcza się w metanolu, stosunkowo wygodnie jest zastosować metodę wolumetryczną.Jeśli próbka ciała stałego nie jest rozpuszczona w metanolu, stosuje się metodę kulometryczną, w uzupełnieniu do odparowywacza substancji stałych stosowanego w połączeniu z nią.